Nowy projekt utawy o zmianie ustawy o systemie monitorowania i kontrolowania jakości paliw oraz projekt ustawy o biokomponentach i bopaliwach ciekłych ma za zadanie implementacji do prawa polskiego dyrektywy 2009/30/WE, któa obowiązuje od I połowy 2009 r. Zgodnie z jej postanowieniami, będzie można stosować wiecej biokomponentów w paliwach ciekłych niż to jest możliwe w chwili obecnej. Wprowadzone zostały również wymagania jakościowe dla benzyn silnikowych zawierających do 10% bioetanolu oraz dla oleju napędowego z zawartością nieprzekraczającą 7% estru metylowego.
Ponadto dyrektywa nakłada obowiązek wprowadzania przez dostawców paliw do 2013 r. benzyny o maksymalnej zawartości tlenu wynoszącej 2,7% i maksymalnej zawartości etanolu równej 5%. Jednocześnie możliwość dodawania do oleju napędowego do 7% estrów spowoduje, ze realizacja Narodowego Celu Wskaźnikowego przez przedsiębiorców, czyli minimalnego udziału biokomponentów i innych paliw odnawialnych w ogólnej ilości paliw i biopaliw ciekłych zużywanych w ciagu roku w transporcie, będzie tańsza w br. o ok. 153 mln zł.
Umowy kontraktacji surowców rolniczych z przeznaczeniem na biokomponenty zawierane między producentem olnym a wytwórcą lub pośrednikiem zostaną przedłużone z roku do 3 lat.
We współczesnych ogniwach paliwowych najczęściej wykorzystywanym paliwem jest wodór (H2), natomiast utleniaczem jest tlen (O2) dostarczany do urządzenia w czystej postaci lub wraz z powietrzem atmosferycznym. Nie oznacza to jednak, że w ogniwach paliwowych nie wykorzystuje się innych paliw. Obecnie trwają intensywne badania nad ogniwami zasilanymi bezpośrednio metanolem CH3OH i węglem (w różnych postaciach), paliwem może być również metan CH4, kwas mrówkowy HCOOH, hydrazyna N2H4, a także amoniak NH3.
Wodór jest najczęściej wybieranym paliwem w większości ogniw, w związku z jego wysoką reaktywnością w obecności odpowiednich katalizatorów, możliwością wyprodukowania go z węglowodorów oraz wysoką gęstością energii kiedy zgromadzony jest w postaci płynnej pod wysokim ciśnieniem w niskiej temperaturze. Niestety, choć wodór jest jednym z najpopularniejszych pierwiastków na Ziemi, występuje on głównie w związkach chemicznych, przede wszystkim jako woda. Można pozyskać wodór z wody w procesie elektrolizy, ale niestety w proces ten trzeba włożyć znaczną ilość energii. Poszukuje się zatem i próbuje wykorzystać inne źródła wodoru.
Poza otrzymywaniem wodoru dodatkowy problem stanowi jego magazynowanie. Magazynowanie i transport wodoru wymaga uprzedniego sprężania do określonego ciśnienia lub sprowadzania do postaci ciekłej. Są to procesy bardzo energochłonne.
Zasada działania
Ogniwo paliwowe jest to ogniwo galwaniczne, w którym paliwo - wodór w stanie czystym lub w mieszaninie z innymi gazami - jest doprowadzany w sposób ciągły do anody, a utleniacz - tlen w stanie czystym lub mieszaninie (powietrze) - podawany jest w sposób ciągły do katody. Procesom elektrochemicznym towarzyszy przepływ elektronu od anody do katody. Zamknięcie obwodu odbywa się dzięki jonom, które są przenoszone przez elektrolit . W wyniku elektrochemicznej reakcji wodoru i tlenu powstaje prąd elektryczny, woda i ciepło. Do ogniwa paliwowego reagenty podawane są w sposób ciągły i teoretycznie nie ulega ono rozładowaniu. W rzeczywistości degradacja lub niesprawność komponentów ograniczają żywotność ogniwa paliwowego.
Bateria ogniw paliwowych tzw. stos, składa się z pojedynczych elementów, z których każdy zawiera anodę, katodę i matrycę elektrolitową. Elementy są przedzielone płytami bipolarnymi, wyposażonymi w kanały dopływu reagentów
Budowa stosu ogniw paliwowych

Zastosowania
1. Układy przenośne małej mocy elektrycznej (poniżej 0,5 kWe), oparte na ogniwach PEMFC i DMFC (zdalne urządzenia, laptopy, telefony komórkowe, aparaty fotograficzne itd.)
2. Stacjonarne układy małej mocy w przedziale od 1 kWe do 10 kWe, głównie oparte na ogniwach PEMFC i SOFC do zastosowań domowych i użyteczności publicznej (pralnie, zasilanie awaryjne, sygnalizacja świetlna itp.)
3. Ogniwa PEMFC w sektorze transportu w zakresie mocy 50-100 kWe i wyższej (samochody, pojazdy ciężkie czy wózki widłowe),
4. Stacjonarne układy średniej mocy (od 10 kWe do 200 kWe i wyżej), mające zastosowania komunalne i inne (szkoły, szpitale, komisariaty policji, budynki przemysłowe, centra obliczeniowe, terminale lotnicze, utylizacja odpadów, małe elektrownie i obiekty wojskowe)
5. Stacjonarne układy energetyczne dużej mocy (powyżej 1 MW). Ogniwa te zasilają elektrownie, dostarczając energię w układach skojarzonych i kombinowanych (obecnie trochę powyżej 10 MW) oraz duże zakłady przemysłowe
Zalety ogniw paliwowych:
- Ogniwo paliwowe produkuje energię elektryczną z paliw węglowodorowych bezpośrednio i stąd wynika względna prostota układu przetwarzania energii chemicznej na elektryczną.
- Duża sprawność przetwarzania energii chemicznej na elektryczną wyprzedzająca inne przetworniki energii
- Sprawność ogniwa paliwowego w niewielkim stopniu od wymiarów urządzenia
- Produkty uboczne jak H2O, CO2, N2 są czyste i bez zapachu
- Emisja SO2, NOX, węglowodorów, tlenków węgla i cząstek stałych jest bardzo mała
- Niski poziom hałasu
- Praktycznie dowolna i zajmująca mało miejsca lokalizacja
- System modułowy: łatwa, szybka i ekonomiczna budowa
- Łatwość rozbudowy w miarę rosnących potrzeb
- Ogniwa paliwowe mogą pracować bez przerwy o ile tylko doprowadzane jest paliwo i utleniacz
- Bardzo dobra regulacyjność - ogniwo paliwowe samoczynnie dobiera paliwo i utleniacz w ilościach odpowiadających obciążeniu po stronie elektrycznej
- Możliwość bardzo dużych przeciążeń chwilowych oraz pracy z niskimi obciążeniami, brak biegu jałowego
Wady ogniw paliwowych:
- Niskie napięcie prądu uzyskiwane z pojedynczej celi (< 1 V)
- Produkcja prądu stałego (czasami jest to zaletą)
- Drogie materiały na katalizatory
- Stosunkowo niewielkie moce uzyskiwane z modułu.
Ogniwa paliwowe to technologia nowoczesna, ciągle na etapie rozwoju, w szczególności w aspekcie magazynowania wodoru. Rzeczywista sprawność energetyczna ogniw paliwowych jest rzędu 70%, przy jednoczesnym wykorzystaniu ciepła.
Alternatywą dla samochodów elektrycznych są samochody hybrydowe, które łączą napęd spalinowy z elektrycznym, wykorzystując techniki takie jak hamowanie rekuperacyjne w celu zwiększenia całkowitej sprawności samochodu.
Dziś produkuje się nowe samochody hybrydowe tzw. plug-in hybrid, które można doładowywać z gniazdka elektrycznego. Są to właściwie samochody elektryczne z dodatkowym silnikiem spalinowym (mogą one pokonać nawet kilkadziesiąt km na energii z akumulatorów, a dopiero później uruchamiany jest silnik spalinowy). Widać zatem wyraźną tendencję odejścia od stosowania samodzielnych silników spalinowych i wzrost znaczenia części elektrycznej w samochodach hybrydowych. Jednak samochody hybrydowe są bardziej skomplikowane od spalinowych, są też od nich zazwyczaj od 1,5 do 2 razy droższe.
Korzyści wynikające z użytkowania samochodów elektrycznych:
- mniejsze koszty eksploatacyjne
- niższy poziom wygenerowanego hałasu w stosunku do samochodów spalinowych
- większa sprawność energetyczna
- prosta konstrukcja
- prostsza w obsługa (nie wymagają skrzyni biegów oraz sprzęgła), a co za tym idzie wyższy komfort jazdy szczególnie w korkach
- ograniczenie zanieczyszczenia powietrza (przy założeniu, że energia którą ładowane są samochody pochodzi niekonwencjonalnych źródeł energii)
Pomimo, iż samochody napędzane energią elektryczną znane są od dziesięcioleci i uważa się je za przyszłość motoryzacji, wciąż łatwiej jest spotkać na światowych wystawach samochodowych niż na ulicach. Przyczyną takiego stanu jest m.in. ograniczona pojemność akumulatorów, a co za tym idzie krótki zasięg jazdy na jednym doładowaniu oraz konieczność rozbudowy infrastruktury umożliwiającej funkcjonalne użytkowanie takich samochodów. Dodatkowym utrudnieniem jest wysoka cena akumulatorów i problem ich recyklingu po okresie eksploatacji. Wady te jednak można rozwiązać ulepszając technologię produkcji i zwiększając jej rozmiar (co obecnie ma miejsce).
Liczba produkowanych samochodów elektrycznych bardzo szybko rośnie i w najbliższych latach na rynku pojawi się kilkanaście nowych modeli pojazdów elektrycznych.
Przewiduje się że samochody elektryczne w najbliższych latach nie zyskają popularności w Polsce. Jednak szczególnie korzystny jest rozwój infrastruktury do obsługi takich aut w dużych miastach, w których natężenie ruchu jest znaczne. Pozwoli to bowiem na ograniczenie uciążliwego zanieczyszczenia powietrza wygenerowanego przez samochody na silniki spalinowe
W samej Warszawie ma powstać taka sieć składająca się ze 130 stacji, która ma zostać uruchomiona do czerwca 2010 roku. Bardzo możliwe także, że w Warszawie pojawią się w niedalekiej przyszłości elektryczne taksówki i autobusy.
Do takich kroków władze miasta zainspirowała produkcja elektrycznych aut SAM, która ruszyła w fabryce Pruszkowie. Władze miasta chcąc zachęcić warszawskich kierowców do korzystania z ekologicznych samochodów planują też wprowadzenie innych ułatwień, np. możliwości korzystania z buspasów, których w mieście przybywa z miesiąca na miesiąc. W przyszłości kierowcy tych aut mieliby zapewniony darmowy wjazd do Śródmieścia, za który posiadacze tradycyjnych aut będą musieli zapłacić.

Strona 1 z 3
 
																														
					


 
										 
		 
		 
		 
		 
		
 
  
  
  
  
																			
					 
																			
					 
																			
					 
																			
					 
																			
					 
																			
					 
																			
					
 
  
 